ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΟΥΡΑΚΗΣ: ΕΒΡΑΙΟΙ - ΟΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Γεννήθηκε τό 13937 ἅ.ἕ. Ἕ. ἤ 1937 μ.Χ. εἰς τό χωριό Δραπανιά Χανίων. Ἀφοῦ κατορθώνει νά τελειώσει τό Δημοτικό Σχολεῖο δίδει εἰσαγωγικᾶς ἐξετάσεις εἷς τό Γυμνάσιο Κισσάμου ἀλλά ἀποτυγχάνει. Μετά τήν ἀποτυχία του, νά εἰσαχθεῖ εἷς τό Γυμνάσιο, καί εἷς ἡλικίαν 13 ἐτῶν φεύγει ἀπό τό χωριό του καί καταλήγει εἷς τήν Ἀθήνα ὅπου πιάνει δουλειά σερβιτόρου εἷς καφενεῖον τῆς Πλάκας. Τό ἴδιο ὀργανώνεται εἷς τήν Νεολαία τοῦ κόμματος τῶν Φιλελευθέρων. Τό ἐπόμενο ἔτος διορίζεται εἰς τόν Ο.Τ.Ε. ὡς ὁδηγός ἀνελκυστῆρος. Μετά ἀπό 4 ἔτη τόν ἀπολύουν διά τήν κομματικήν τοῦ δράσιν. Ἅμα τήν ἀπόλυσίν του ἐπιστρέφει εἰς τό χωριό του καί ἀσχολεῖται μέ τό μικροεμπόριο.
Το ἴδιο ἔτος, τό 13955 ἅ.ἕ. Ἕ. ἤ 1955 μ.Χ., ἀρχίζει νά γράφει ἐπωνύμως ἐπιφυλλίδες καί ἄρθρα εἰς τήν Καθημερινή ἐφημερίδα Ἀθηνῶν «ΑΘΗΝΑΪΚΗ». Τό 13961 ἅ.ἕ. Ἕ. ἐγγράφεται εἰς τήν Δημοσιογραφική Σχολή «ΟΜΗΡΟΣ». Διᾶ τήν ἐγγραφήν του εἰς αὐτήν ἀντί ἀπολυτήριο Γυμνασίου προσκομίζει τίς ἐπιφυλλίδες καί τά ἄρθρα, τίς ὁποῖες καί τά ὁποῖα εἶχε γράψει εἰς τίς ἀνωτέρω ἐφημερίδες. Τίς μέρες ὅπου δέν ἐργάζεται εἰς τό ταξί, παρακολουθεῖ, ὡς ἀκροατής, τίς παραδόσεις τῆς Φιλοσοφικῆς καί Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.
Το μεθεπόμενο ἔτος προσλαμβάνεται Ἀνταποκριτής τοῦ «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ» καί τακτικός συνεργάτης (τῆς εἰδικῆς ἐκδόσεως, ὅπου ἔκανε τότε διά τήν Κρήτη) τοῦ «ΒΗΜΑΤΟΣ» τῶν Ἀθηνῶν. Τό 13963 ἅ.ἕ. Ἕ. προσλαμβάνεται εἰς τήν ἐπίσης Καθημερινή ἐφημερίδα τῶν Ἀθηνῶν«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Μετά ἀπό 4 μῆνες ἀποχωρεῖ ἀπ' αὐτήν καί ἐκδίδει τήν Μηνιαία Πολιτική Ἐπιθεώρησιν «ΚΑΜΠΑΝΑ». ΑΠΟ τό 13961-67 ἅ.ἕ. Ἕ. πρωταγωνιστεῖ εἰς ὅλας τάς συγκεντρώσεις καί κινητοποιήσεις τοῦ Κόμματος τῆς ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΕΝΤΡΟΥ καί τῆς Νεολαίας του (Ο.Ν.Ε.Κ. καί Ε.ΔΗ.Ν.). ΚΑΤΑ τήν διάρκεια τῆς Δικτατορίας δέν συμμετέχει εἰς καμιά«ἀντιστασιακή» ὀργάνωση. Δίχως νά εἶναι «ἀντιστασιακός», οὔτε νά τό παριστάνει μετά τήν πτώσιν τῆς Κυβερνήσεως τῶν Συνταγματαρχῶν, τελευταία τόν συνέλαβε πολλές φορές καί τόν φυλάκισε «προληπτικῶς». Τό καλοκαίρι τοῦ 13968 ἅ.ἕ. Ἕ. τόν συλλαμβάνει πάλι καί τόν παραπέμπει εἰς τό Στρατοδικεῖο καί καταδικάζεται, «δι' ἁπλή ἀπείθειαν εἰς διαταγή στρατιωτικῆς ἀρχῆς», εἰς ἕξι μῆνες φυλάκισιν, τήν ὁποίαν ἐξέτισε εἷς τίς φυλακές Ἀβέρωφ καί Αἰγήνης. Μετά τήν ἀποφυλάκισίν του ἐργάζεται πάλι ὡς Ταξιτζής καί ἀπό τό 13972 ἅ.ἕ. Ἕ. καί διά μία περίπου τριετία Ἀσφαλιστής εἰς τήν Ἀσφαλιστικήν Ἑταιρείαν «ΦΟΙΝΙΞ». ΜΕΤΑ τήν ἀποκαλουμένη μεταπολίτευσιν, τοῦ 13974 ἅ.ἕ. Ἕ. συνεργάσθηκε μέ πολλές ἀθηναϊκές καί κρητικές ἐφημερίδες καί μέ πολλά περιοδικά. Τόσο εἰς τίς πρῶτες, ὅσο καί εἰς τά δεύτερα ἔγραψε πολλά σημαντικά πολιτικοστρατιωτικά ἄρθρα. Τά πλεῖστα ἐξ αὐτῶν ἀναδημοσιεύθησαν αὐτούσια ἤ ἀποσπασματικᾶ εἰς πολλά ἀπό τά μεγαλύτερα καί ἐγκυρότερα ἔντυπα (ἐφημερίδες καί περιοδικά) τῆς Εὐρώπης καί Ἀμερικῆς. Τό 13977 ἅ.ἕ. Ἕ. ἐξέδωσε τό πρῶτο τοῦ βιβλίο, τό: «ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ», τό ὁποῖο, ἕως τό 13998 ἅ.ἕ. Ἕ. ἐπραγματοποίησε ἕνδεκα ἐπανεκδώσεις. Μετά ἀπό δυό ἔτη κυκλοφορεῖ το μέ τόν τίτλον: «ΕΒΡΑΙΟΙ ΟΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ» δίτομο ἔργο του, τό ὁποῖο, ἐῶς τό 13998 ἅ.ἕ. Ἕ. ἐπραγματοποίησε ἕξ ἐπανεκδόσεις. Τά ἑπόμενα δυό ἔτη κυκλοφορεῖ το μέ τόν τίτλο: «Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ», τό ὁποῖο, ἐῶς τό 13998 ἅ.ἕ. Ἕ. ἐπραγματοποίησε πέντε ἐπανεκδώσεις. Τό 13989 ἅ.ἕ. Ἕ. κυκλοφορεῖ το: «ΤΑ (ΠΡΟ)ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ», τό ὁποῖο εἰς τά διαρρεύσαντα ἔκτοτε δέκα ἔτη πραγματοποιεῖ πέντε ἐπανεκδόσεις. Τό 13997 ἅ.ἕ. Ἕ. κυκλοφορεῖ τα μέ τούς τίτλους: «ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ» καί«ΜΕΙΞΙΣ ΑΝΑΚΥΚΛΗΣΙΣ ΜΥ-ΘΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ». Τό 14000 ἅ.ἕ. Ἕ κυκλοφορει τό«ΙΧΝΗΛΑΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΝ».
ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ – ΗΜΙΤΟΜΟΣ Α’
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ :
ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝ ΚΑΙ ΕΛΛΑΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΟΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠΩΣ Ο ΣΥΡΦΕΤΟΣ ΤΩΝ ΛΕΠΡΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ :
Αὐτοανακηρύχθηκε «ἡ ἐκλεκτή φυλή» καί ὁ «περιούσιος» λαός τοῦ Θεοῦ
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ :
Δέν εἶναι φυλή. Δέν εἶναι Ἐθνότητα ἀλλά ἦταν καί ΕΙΝΑΙ
θρησκευτικοπολιτική ληστοσυμμοριακή ὀργάνωση
ΓΙΑΤΙ Η ΒΙΒΛΟΣ :
Εἶναι κακέκτυπο ἀντίγραφο τῆς Κοσμογονίας, τῆς Ἱστορίας, τῆς Θρησκείας
καί τῆς Φιλοσοφίας τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ, Αἰγυπτίων καί Ἀσσυρίων
ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝ ΚΑΙ ΕΛΛΑΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΟΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠΩΣ Ο ΣΥΡΦΕΤΟΣ ΤΩΝ ΛΕΠΡΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ :
Αὐτοανακηρύχθηκε «ἡ ἐκλεκτή φυλή» καί ὁ «περιούσιος» λαός τοῦ Θεοῦ
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ :
Δέν εἶναι φυλή. Δέν εἶναι Ἐθνότητα ἀλλά ἦταν καί ΕΙΝΑΙ
θρησκευτικοπολιτική ληστοσυμμοριακή ὀργάνωση
ΓΙΑΤΙ Η ΒΙΒΛΟΣ :
Εἶναι κακέκτυπο ἀντίγραφο τῆς Κοσμογονίας, τῆς Ἱστορίας, τῆς Θρησκείας
καί τῆς Φιλοσοφίας τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ, Αἰγυπτίων καί Ἀσσυρίων
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΗΜΙΤΟΜΟΥ Α'
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΟΛΟ ΕΡΓΟ
Οἱ ρίζες τῶν Ἑλλήνων
Τό ὄνομα Ἕλλην καί ἡ ἐννοιολογική σημασία
Α’ ἐτυμολογία
Β’ ἐννοιολογική ἑρμηνεία
Ἡ ἐννοιολογική σημασία τοῦ ὀνόματος Ἑλλάς καί τῶν ὅρων Ἑλληνισμός
καί Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων
Α’ Ἑλλάς
Β’ Ἑλληνισμός
Γ’ Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων
Α’ ἐτυμολογία
Β’ ἐννοιολογική ἑρμηνεία
Ἡ ἐννοιολογική σημασία τοῦ ὀνόματος Ἑλλάς καί τῶν ὅρων Ἑλληνισμός
καί Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων
Α’ Ἑλλάς
Β’ Ἑλληνισμός
Γ’ Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων
Πρῶτο: Γιατί γράφτηκε αὐτό τό ἔργο
Δεύτερο: ὁ Ἀντικειμενικός στόχος τοῦ ὅλου ἔργου
Δεύτερο: ὁ Ἀντικειμενικός στόχος τοῦ ὅλου ἔργου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’
ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΠΡΟΚΟΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΣΙΝΑ
Εἰσαγωγικό σημείωμα
Ὁ ἐγκλωβισμός τῶν λεπρῶν Αἰγυπτίων στά λατομεῖα τῆς Ἠλιουπόλεως
Ὁ λεπρός Αἰγύπτιος Ἱερέας Ὀσαρσήφ μετονομάζεται Μωησής
Ἡ παραποίηση καί ἀλλοίωση ἀπό τούς Ἐβραιοσιωνιστές τῶν κειμένων του Μανέθωνα
Καί αὐτά ἀκόμα τά Ἑβραϊκά «ἱερά» βιβλία ἐπιβεβαιώνουν τόν Μανέθωνα
Οἱ ἀντιφάσεις τῶν παρακάτω χωρίων τοῦ «Ἔξοδος»
Καί οἱ νεώτεροι ἱστορικοί καί ἡ Παλαιά Διαθήκη ἐπιβεβαιώνουν ὅτι ἡ ἐκδίωξη ἤ ἡ ἔξοδος τῶν Ἑβραίων ἀπό τήν Αἴγυπτο ἔγινε τόν 13ο π.Χ. αἰῶνα
Γιῶσεφ Φλάβιος : Πλαστογράφος καί προβοκάτορας
Ὁ ἐγκλωβισμός τῶν λεπρῶν Αἰγυπτίων στά λατομεῖα τῆς Ἠλιουπόλεως
Ὁ λεπρός Αἰγύπτιος Ἱερέας Ὀσαρσήφ μετονομάζεται Μωησής
Ἡ παραποίηση καί ἀλλοίωση ἀπό τούς Ἐβραιοσιωνιστές τῶν κειμένων του Μανέθωνα
Καί αὐτά ἀκόμα τά Ἑβραϊκά «ἱερά» βιβλία ἐπιβεβαιώνουν τόν Μανέθωνα
Οἱ ἀντιφάσεις τῶν παρακάτω χωρίων τοῦ «Ἔξοδος»
Καί οἱ νεώτεροι ἱστορικοί καί ἡ Παλαιά Διαθήκη ἐπιβεβαιώνουν ὅτι ἡ ἐκδίωξη ἤ ἡ ἔξοδος τῶν Ἑβραίων ἀπό τήν Αἴγυπτο ἔγινε τόν 13ο π.Χ. αἰῶνα
Γιῶσεφ Φλάβιος : Πλαστογράφος καί προβοκάτορας
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’
Η ΛΕΠΡΑ ΚΑΙ Η ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΜΩΣΑΪΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
Εἰσαγωγικό σημείωμα
Τί γράφουν τρεῖς ἄλλοι ἀρχαῖοι συγγραφεῖς γιά τούς λεπρούς Αἰγύπτιους - Ἑβραίους
Ἡ Παλαιά Διαθήκη πιστοποιεῖ ὅτι οἱ πρόγονοι τῶν Ἑβραίων ἦσαν λεπροί
Ἡ προέλευση καί ἡ ἔννοια τῶν ἐπωνύμων Ἑβραῖος καί Ἰσραήλ
Τί γράφουν τρεῖς ἄλλοι ἀρχαῖοι συγγραφεῖς γιά τούς λεπρούς Αἰγύπτιους - Ἑβραίους
Ἡ Παλαιά Διαθήκη πιστοποιεῖ ὅτι οἱ πρόγονοι τῶν Ἑβραίων ἦσαν λεπροί
Ἡ προέλευση καί ἡ ἔννοια τῶν ἐπωνύμων Ἑβραῖος καί Ἰσραήλ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’
ΟΙ ΛΕΠΡΟΙ – ΕΒΡΑΙΟΙ ΟΡΓΑΝΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ
Εἰσαγωγικό σημείωμα
Ἡ κοινοτική ὀργάνωση τῶν λεπρῶν στόν Σινᾶ
Πώς ὁ Μωυσῆς ἔγινε ἠγέτης τῆς κοινότητος τοῦ Σινᾶ
Ἀντιγράφουν πάλι τούς Ἕλληνες
Τί εἶναι Ἰουδαϊσμός
Μιά ἀκόμα ἐπισήμανση
Ἰμπεριαλιστής «Ζηλιάρης» καί Κακοῦργος ὁ «Ἕνας Θεός» τῶν Ἑβραίων
Ἡ κοινοτική ὀργάνωση τῶν λεπρῶν στόν Σινᾶ
Πώς ὁ Μωυσῆς ἔγινε ἠγέτης τῆς κοινότητος τοῦ Σινᾶ
Ἀντιγράφουν πάλι τούς Ἕλληνες
Τί εἶναι Ἰουδαϊσμός
Μιά ἀκόμα ἐπισήμανση
Ἰμπεριαλιστής «Ζηλιάρης» καί Κακοῦργος ὁ «Ἕνας Θεός» τῶν Ἑβραίων
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’
Ο ΕΒΡΑΪΚΟΣ ΜΟΝΟΘΕΪΣΜΟΣ ΚΑΚΕΚΤΥΠΟ ΑΝΤΙΤΥΠΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
Εἰσαγωγικό σημείωμα
Ἡ «Θεοπνευστία» τῆς Ἑβραϊκῆς Μονοθεϊστικῆς θεωρίας
Ποιοί πρωτολάτρευσαν τόν ἕνα Θεό;
Πότε οἱ Ἑβραῖοι ἀσπάστηκαν τόν Μονοθεϊσμό;
Οἱ τελετουργικοί καί λειτουργικοί κανόνες τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ ἀντιγραμμένοι ἀπό τήν θρησκεία τῶν Ἑλλήνων καί Αἰγυπτίων
Ἡ «Θεοπνευστία» τῆς Ἑβραϊκῆς Μονοθεϊστικῆς θεωρίας
Ποιοί πρωτολάτρευσαν τόν ἕνα Θεό;
Πότε οἱ Ἑβραῖοι ἀσπάστηκαν τόν Μονοθεϊσμό;
Οἱ τελετουργικοί καί λειτουργικοί κανόνες τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ ἀντιγραμμένοι ἀπό τήν θρησκεία τῶν Ἑλλήνων καί Αἰγυπτίων
α) Ὁ τρόπος διορισμοῦ τῶν λευιτῶν-ἱερέων καί τά κληρονομικά τους δικαιώματα
β) Φυσική κατάσταση, ἐμφάνιση καί ἔσοδα ἱερέων
γ) Οἱ κατώτεροι ἱερεῖς
δ) Καθαριότητα τῶν ἱερέων
ε) Ἔσοδα λεθιτῶν-ἱερέων
στ) Θυσίες ζώων
ζ) Ἡ ἀπαγόρευση νά πίνουν οἱ ἱερεῖς κρασί
ἡ) Ἡ ἀργία τοῦ Σαββάτου
θ) Ὁ χοῖρος ἕνα ἀπό τά ἀκάθαρτα ζῶα
β) Φυσική κατάσταση, ἐμφάνιση καί ἔσοδα ἱερέων
γ) Οἱ κατώτεροι ἱερεῖς
δ) Καθαριότητα τῶν ἱερέων
ε) Ἔσοδα λεθιτῶν-ἱερέων
στ) Θυσίες ζώων
ζ) Ἡ ἀπαγόρευση νά πίνουν οἱ ἱερεῖς κρασί
ἡ) Ἡ ἀργία τοῦ Σαββάτου
θ) Ὁ χοῖρος ἕνα ἀπό τά ἀκάθαρτα ζῶα
| ||||
ΠΡΟ-ΜΗΝΥΜΑΤΑ
| |||
Ο Φουράκης μιλά για τον Αριστοτέλη Κακογεωργίου!
Καλό ταξίδι Γιάννη Φουράκη
Ένας από τους “μεγάλους παλαιούς” του ελληνικού χώρου της εναλλακτικής αναζήτησης, δεν βρίσκεται πια μαζί μας. Ο συγγραφέας, ερευνητής και δημοσιογράφος Γιάννης Φουράκης, έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών, μέσα σε μονάδα εντατικής θεραπείας κλινικής στην Κυψέλη, όπου και νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες. Το εγκεφαλικό επισόδειο που είχε υποστεί δύο περίπου μήνες πριν, επιδείνωνε σταδιακά την πορεία της υγείας του.
Στην επίσημη ιστοσελίδα του έχει ήδη αναρτηθεί το εξής μήνυμα:
“Ο πολυαγαπημένος μας και Σεβαστός συγγραφέας, Ιωάννης Φουράκης, ανεχώρησε, σήμερα 1η Δεκεμβρίου, για το μεγάλο ταξίδι προς το άστρο από το οποίο ήλθε. Όσοι είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε από κοντά, γνωρίσαμε στο πρόσωπό του έναν άνθρωπο αγνό και αληθινό σε ολόκληρο το βίο του, πρότυπο αμέμπτου ηθικής. Το σημαντικό του έργο θα είναι πάντα πολύτιμο εργαλείο για οποιονδήποτε μελετητή – ερευνητή, αλλά και απτή απόδειξη για το ήθος και την καθαρότητα της ψυχής ενός ανθρώπου απόλυτα αφοσιωμένου στα υψηλά ιδανικά που υπηρετούσε.”
Για τους νέους σε ηλικία αναζητητές, ο Γιάννης Φουράκης αποτελούσε ένα όνομα-θρύλο στο χώρο της έρευνας του αγνώστου και των μυστηρίων της αρχαίας Ελλάδας. ‘Αλλωστε και ο ίδιος δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για την νεολαία, ιδρύοντας μάλιστα την ομάδα φιλοσοφικών συζητήσεων “Κύκλος Ελλήνων Αυτογνωσίας”. Ακόμα και οι παλαιότεροι όμως τον αποκαλούσαν δάσκαλο. Ένα αρκετά εκτενές βιογραφικό του μπορείτε να βρείτε εδώ. Ο Γιάννης Φουράκης συγκαταλέγεται πλέον στην ίδια γενιά ερευνητών, με τους Γεώργιο Γκιόλβα και Σωκράτη Αικατερινίδη που “ώθησαν” αρκετούς από εμάς (στην ηλικία των 25 περίπου σήμερα) να ασχοληθούμε με αυτά τα θέματα, είτε ενστερνιζόμασταν τις απόψεις τους, είτε όχι.
Τα έργα που έγραψε και που κυκλοφόρησαν από τις ιδιωτικές του εκδόσεις Τάλως, ήταν τα:
1) Σιωνιστικές Συνωμοσίες
2) Εβραίοι, οι πλαστογράφοι της Ελληνικής Ιστορίας
3) Πρώτη σύγκρουση Ελλήνων-Εβραίων
4) Τα προ-μηνύματα των Δελφών
5) Το μίσος των Εβραίων
6) Μείξις – Ανακύκλησις
7) Ιχνηλάτησις
8 ) Πυραιθέριον Ελλήνων Όραμα
9) Κύδος Ελλήνων
10) Αρχή-τέλος σύμπαντος κόσμου
Ο Γιάννης Φουράκης ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησε τον όρο “Ομάδα Έψιλον”. Μιλούσε συχνά για αυτήν δημοσίως, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κατά καιρούς παρεξηγήσεις και αντεγκλήσεις μέσα από την τηλεόραση και τις διαδικτυακές ηλεκτρονικές αγορές. Ο ίδιος θέλησε να ξεκαθαρίσει κάπως το τοπίο στέλνοντας επιστολή που συμπεριλήφθηκε σε σχετικό ρεπορτάζ επικαιρότητας της Κοινότητας του Μεταφυσικού τον Μάρτιο του 2009.
Εξίσου σημαντικές ήταν και οι αποκαλύψεις που έκανε για την περιβόητη υπόθεση των “Παιδιών του 1983″ μέσα από το έργο του “Πυραιθέριον Ελλήνων Όραμα”. Συμμετείχε μάλιστα με μια μεγάλη σε έκταση συνέντευξη (η τελευταία δημόσιά του από όσο γνωρίζουμε) στο βιβλίο/δημοσιογραφική έρευνα του μέλους της ομάδας Gateway, Μηνά Παπαγεωργίου, με τίτλο “Υπόθεση Παιδιά του 1983: Οι Έλληνες Indigo”.
Στο ευρύ κοινό έγινε γωστός μέσα από τις εμφανίσεις του στην τηλεοπτική εκπομπή “Πύλες του Ανεξήγητου” (2004-2010) και στο youtube μπορείτε να παρακολουθήσετε δεκάδες βίντεο με δηλώσεις και σκέψεις του.
Τη συνέχιση του έργου του αναλαμβάνει πλέον ο γιος του Τάλως.
Καλό ταξίδι Γιάννη Φουράκη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου