ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ την Κύπρο και αγωνίζομαι για
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Η ΘΕΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΣΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥΣ
Αντώνης Βαλσαμάκης: Μιλήσαμε για τον Μέγα Αλέξανδρο. Ο Μέγας Αλέξανδρος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των Ελλανίων, των Ελλήνων. Είναι κάτι σαν ιερή υπόσταση. Μάλιστα μερικοί με διάφορα συγγράμματα έχουν ασχοληθεί για αυτόν τον Μέγιστο των Ελλήνων σε ορισμένες αποστροφές τους τον αποκαλούν Θεό, άλλοτε εντός και άλλοτε εκτός εισαγωγικών. Σημασία έχει ότι ο πλούτος, η κληρονομιά που μας άφησε ο Μέγιστος αυτός δεν μπόρεσε να βγει στην επιφάνεια με αποτέλεσμα να ελευθερώσει το ανθρώπινο γένος γενικά μέσα από οικογένειες συγκεκριμένων εβραϊκής καταγωγής πολιτικάντηδων της Ελληνικής σκηνής. Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι η θεία – όχι θεά – η θεία δικαιοσύνη θα πέσει στα κεφάλια τους και θα είναι αμείλικτη. Η θεία αυτή δικαιοσύνη όταν θα έρθει η ώρα που θα απελευθερωθεί ολοκληρωτικά η πατρίδα μας θα τους δικάσει με τον πρέποντα τρόπο και κανείς δεν θα ήθελε να είναι ούτε ψύλλος στον κόρφο τους.
Σας χρωστάω και μερικά ονόματα όσον αφορά την μεγάλη προδοσία της Κύπρου μας, της Ελληνικής Κύπρου. Δύο μέρες μετά τον ξεσηκωμό του πολυτεχνείου στην Αθήνα στις 19 Νοεμβρίου 1973 κα έως τις 23 Νοεμβρίου έλαβε χώρα το λεγόμενο «Σεμινάριο της Ρώμης». Αυτό έγινε στην Ρώμη, με πρωτοβουλία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και συγκατάθεση του Καραμανλή, του Μακάριου της Τουρκίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Σκοπό είχε την διχοτόμηση της Κύπρου η οποία έγινε το 1974. Έλαβαν μέρος ο Γιουγκοσλάβος τότε διπλωμάτης Βελέμπιτ, απεσταλμένοι από τον Καραμανλή – ο οποίος σας θυμίζω τότε ζούσε εκτός Ελλάδος – Αβέρωφ και Μπίτσιος, απεσταλμένος του Μακάριου ο Κληρίδης, απεσταλμένος από την Τουρκική πλευρά ο Ντενκτάς, απεσταλμένος από τις Ηνωμένες Πολιτείες οι Σάριους Βανς, Μπατλ και Τάλμποτ. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι όλες τις αλήθειες έχουμε το σθένος να τις βγάζουμε στον αέρα. Δεν λογαριάσαμε ποτέ τα κόστη, δεν λογαριάσαμε ποτέ τις συνέπειες, απλούστατα πορευόμαστε με βάση τους παλμούς της ψυχής μας.
Σας χρωστάω και μερικά ονόματα όσον αφορά την μεγάλη προδοσία της Κύπρου μας, της Ελληνικής Κύπρου. Δύο μέρες μετά τον ξεσηκωμό του πολυτεχνείου στην Αθήνα στις 19 Νοεμβρίου 1973 κα έως τις 23 Νοεμβρίου έλαβε χώρα το λεγόμενο «Σεμινάριο της Ρώμης». Αυτό έγινε στην Ρώμη, με πρωτοβουλία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και συγκατάθεση του Καραμανλή, του Μακάριου της Τουρκίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Σκοπό είχε την διχοτόμηση της Κύπρου η οποία έγινε το 1974. Έλαβαν μέρος ο Γιουγκοσλάβος τότε διπλωμάτης Βελέμπιτ, απεσταλμένοι από τον Καραμανλή – ο οποίος σας θυμίζω τότε ζούσε εκτός Ελλάδος – Αβέρωφ και Μπίτσιος, απεσταλμένος του Μακάριου ο Κληρίδης, απεσταλμένος από την Τουρκική πλευρά ο Ντενκτάς, απεσταλμένος από τις Ηνωμένες Πολιτείες οι Σάριους Βανς, Μπατλ και Τάλμποτ. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι όλες τις αλήθειες έχουμε το σθένος να τις βγάζουμε στον αέρα. Δεν λογαριάσαμε ποτέ τα κόστη, δεν λογαριάσαμε ποτέ τις συνέπειες, απλούστατα πορευόμαστε με βάση τους παλμούς της ψυχής μας.
ΟΜΙΛΙΑ ΔΟΚΤΩΡΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗ & ΑΝΤΩΝΗ ΒΑΛΣΑΜΑΚΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟ ART FM RADIO ΚΥΠΡΟΣ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014 http://alfeiospotamos.gr/?p=7400
http://alfeiospotamos.gr/?cat=15
Σε λίγες ημέρες ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας επισκέπτεται την Αθήνα γιά να έχει συζητήσεις με την Ελληνική πολιτική ηγεσία για τη σημερινή κατάσταση στο Κυπριακό, ιδία μετά την συνάντηση της Γενεύης παρουσία του Γ.Γ. του ΟΗΕ κ. Μπαν Κι Μουν, την οποία οι πάντες την σχολίασαν αρνητικά με δεδομένη την ασφυκτική πίεση που ασκεί ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός επάνω στο μικρό αλλά περήφανο σώμα της Κύπρου για να το αναγκάσει να υποχωρήσει δουλικά προς εξυπηρέτηση της τουρκικής ελίτ και μέσω αυτής της σημερινής παγκοσμιας πολυπολιτισμικής καμαρίλας.
Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό και γενικότερα στα Ελληνοτουρκικά ξαναδιάβασα το βιβλίο του Μιχάλη Ιγνατίου “Το “Σεμινάριο της Ρώμης”[Νοεμβριος 1973,..τότε που παίχτηκε η τύχη της Κύπρου] εκδόσεις Ποντίκι,1989.
Γιά όσους δεν γνωρίζουν, τον Νοέμβριο του 1973 και απο τις 19 έως τις 23 Νοεμβρίου στο Palazzo Cardelli της Ρώμης όπου στεγάζεται το Κέντρο Μεσογειακών Σπουδών [του Οργανισμού American Universities Field Staff και ιδρύθηκε το 1951[ αρχικά είχε ονομαστεί American Universities Field Service από μερικά αμερικανικά κολέγια και πανεπιστήμια όπως το Μπράουν, το Στάνφορντ, το Κάρλτον, το Οκλαχόμα, το Πίτσμπουρκ, το Τεμπλ, το Ουισκόνιν, της Αλαμπάμα, της Ιντιάνα,το Μπάτλερ και άλλα] έγινε ένα σεμινάριο, με αντικείμενο “Διερεύνηση[των προοπτικών] για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος”,τα πρακτικά και τις ηχογραφήσεις του οποίου με πολύ κόπο είδαν το φως της δημοσιότητας , στο οποίο μετείχαν οι:
- Βλάντιμιρ Βελέμπιτ, Γιουγκοσλαύοος διπλωμάτης ως Πρόεδρος,
- Ελάϊ Κεντούρι, Ιρακινός Καθηγητής διαμένων στο Λονδίνο, ως πρακτικογράφος,
- Γλαύκος Κληρίδης, Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής των Αντιπροσώπων,
- Ραουφ Ντεκτάς, εκπρόσωπος της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας,
[Οι δύο προαναφερθέντες ήταν ουσία τα τιμώμενα πρόσωπα του Συνεδρίου]
- Σάϊρους Βανς, πρώην Υφυπουργός Άμυνας των ΗΠΑ και μετέπειτα Υπουργός των Εξωτερικών με άμεση εμπλοκή , ως διαπραγματευτής στην περίπτωση Κοφίνου [1967]
- Λούσιους Μπατλ, πρώην βοηθός Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ,
- Φίλιπς Τάλπμποτ, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα,
- Μάϊκλ Στιούαρτ, πρώην πρέσβυς του Η.Β. στην Αθήνα,
- Ευάγγελος Αβέρωφ, πρώην Υπουργός της Ελλάδας,
- Δημήτρης Μπίτσιος, πρώην διπλωμάτης της Ελλάδας,
- Δύο μέλη της τουρκικής πρεσβείας στη Ρώμη στη θέση του Αϊντίν Γιαλτσίν, καθηγητού και πρώην Βουλευτού , ο οποίος τελικά δεν ήρθε λόγων γεγονότων στην Τουρκία,
- Στάνλεϋ Κυριακίδης, καθηγητής στο Κολέγιο Γουίλιαμ Πέτερσον του Νιού Τζέρσεϋ,
- Δρ Πίτερ Λοϊζος, καθηγητής του London School of Economics,
- Ρούντολφ Νότελ,της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και πρώην σύμβουλος Σχεδιασμού της Κυπριακής Δημοκρατίας,
- Οι καθηγητές Γιόν Μπ. Μακλίν και Ντένισον Ι. Ρουσίνοφ του American University Field Staff[ο τελευταίος έχει γράψει πολλά φιλοτουρκικά άρθρα και βιβλία με τη βοήθεια του Οργανισμού]
- Λιόναρντ Β. Ντουμπ, καθηγητής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Γέϊλ,
- Τζέϊμς Α. Μακχένρι τζ και δρ Αλεξάνντερ Σίλι [α.λ.σ.]
Το τί ελέχθη στο σεμινάριο δεν θα το μεταφέρω εδώ αλλά σας προτρέπω να διαβάσετε το βιβλίο, γιατί εγώ θα καταγράψω την άποψη μου και τα συμπεράσματα μου τα οποία αναγκαστικά δεν μπορούν παρά να ερμηνεύουν μόνον εμένα[υποθέτω και πολλούς άλλους αλλά αυτά είναι δικές μου υπιοθέσεις..]
Λαμβάνοντας αφορμή από μία σημαντική επισήμανση του Σάϊρους Βανς , την οποίαν στη συνέχεια και μετά την εισβολή υπενθύμισε ο Ντενκτάς στον Κληρίδη[ σελ.132 του βιβλίου"Το Κυπριακό είναι εστία αναφλέξεως μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Μπορεί μάλιστα να προκληθεί και επέμβαση της Τουρκίας, αλλά αυτή τη φορά μην ελπίζετε[απευθυνόμενος προς Κληριδη] ότι θα επέμβει η Αμερική να σταματήσει την Τουρκία”] και συνοψίζοντας όλα όσα ανφέρει το βιβλίο ειναι ηλίου φαεινότερο οτι το σεμινάριο απετέλεσε μια κατ εξοχήν προειδοποίηση -απειλή να συμβιβαστεί η Ελληνική πλευρά γιατί αλλοιώς θα επέμβει η Τουρκία..
Από πλευράς Ελλήνων έγινε προσπάθεια να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα[Κυπριακή πλευρά γιατί η Ελληνική ουσιαστικά ήταν άνευ εξουσίας άσχετα αν διεφάνη-και τελικά έγινε- ότι ο Αβέρωφ -κυρίως -ενημέρωσε την χούντα..] και φυσικά δεν έλαβε ουσιαστικά κανένα μέτρο γαι να προετοιμάσει τον Κυπριακό Λαό για την εκφρασθείσα ξεκάθαρα Αμερικανική απειλή……
Τα υπόλοιπα συμπεράσματα θα τα έχετε ,όταν διαβάσετε το βιβλίο.
Συνδυάζοντας όμως τα γεγονότα του σεμιναρίου με τη σημερινή κατάσταση του Κυπριακού θα μπω κατ ευθείαν στις προτάσεις μου για σήμερα,
1. Η Ελληνική και η Κυπριακή Κυβέρνηση και γενικά ο πολιτικός κόσμος Ελλάδας -Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει ξεκάθαρα να γνωρίζουν ότι στη σημερινή παγκόσμια κατάσταση οι μέχρι τώρα “σύμμαχοι΄’ μας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. αλλά και ο Γ.Γ. του ΟΗΕ [υπηρέτης των Αμερικανικών συμφερόντων ] ελάχιστα θα πιέσουν την Τουρκία να υποχωρήσει στις νεοοθωμανικές της βλέψεις όσο αυτές δεν την ενοχλούν [τη Δύση],
Άρα όλες οι πιέσεις θα στρέφονται [στρέφονται ήδη ...]προς την Ελληνική πλευρά… Οι πιέσεις αυτές θα εντείνονται όσο η Ελληνική πλευρά προσπαθεί να κατευνάσει με υποχωρήσεις [έχουν ήδη γίνει πολλές και απαράδεκτες]
2. Η ελληνική διπλωματική πλευρά και η Εξωτερική πολιτική πρέπει να στραφεί ακόμη πιο κοντά σε άλλες ισχυρές παγκόσμιες δυνάμεις των οποίων τα συμφέροντα ταυτίζονται με τις αντίθετες της Αμερικής [και της μαριονέττας της Τουρκίας] βλέψεις , αλλά και σε δυνάμεις εντός του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. που ταυτίζονται πιο πολύ -λόγω δικών τους συμφερόντων- με τις Ελληνικές θέσεις.
Η συνεχής επιθετικά- ειρηνική αυτή φιλοσοφία μας πρέπει να αποτελέσει τη βάση γιά ενημέρωση των Λαών του κόσμου και ιδιαίτερα των εις την Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, και , αποτελεί μεγαλύτερη ασπίδα κατά των σχεδίων του σημερινού Ιμπεριαλισμού. Η υπενθύμιση τού εκπληκτικού-αντιστασιακού ΟΧΙ του 2004 του Κυπριακού Λαού στα σχέδια του νεοταξικού σημερινού κατεστημένου ,πρέπει να είναι το δόρυ αυτής της εκστρατείας. Πολλά γεγονότα στην Λατινική Αμερική ήρθαν μετά από αυτό το ΟΧΙ ,παράδειγμα παγκόσμιας αντιστασης. Το ΟΧΙ λοιπόν να είναι σημαία μας και όχι να το φαλκιδεύουμε εμείς οι ιδιοι……
3. Η πολιτική πρόταση για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος πρέπει αμέσως να αναστραφεί και από την απαράδεκτη συνομοσπονδία και άλλες ανοησίες να στραφεί σε μια δημοκρατική λύση εκλογής των εκπροσώπων του Κυπριακού Λαού στο συνολό του [αφου βέβαια απαιτήσουμε αμέσως την άνευ ετέρας απομάκρυνση των στρατευμάτων εισβολής κατοχής και των εποίκων[παγκόσμιο ανθρωπιστικό έγκλημα ]] από τον Κυπριακό Λαό, εγκαταλείποντας την ανόητη και ανεδαφική προσπάθεια τετραγωνισμού του κύκλου αφού έχει αποδειχθεί περίτρανα τόσο στο “σεμινάριο” όσο και από τα μετέπειτα γεγονότα και τα σημερινά , ότι οι Τουρκική ελίτ επιθυμεί τον απόλυτο έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου [Νταβούτογλου και ΣΙΑ ] ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ. Επομένως οι συζητήσεις γίνονται επί ματαίω, όσα και αν δώσει η Ελληνική πλευρά.
4.Στην διπλωματική αυτή ,τεράστια ,προπάθεια να φανεί στην πράξη οτι ενισχύεται απόλυτα η αξιοπιστία της αποτρεπτικής μας αμυντικής δύναμης για να φανεί ότι δεν έχουμε και εμείς καμμιά διάθεση να παραδοθούμε αμαχητί στα κελεύσματα του σημερινού ιμπεριαλισμού και δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε παραπάνω από την υποδούλωση μας άνευ αγώνος [για να χρησιμοποιήσω και μαρξιστική φρασεολογία]
Έργο πολύ δύσκολο αλλά όχι ανέφικτο και προέχει η ενίσχυση στην πράξη του ηθικού του Ελληνικού Λαού [του Κυπριακού συμπεριλαμβανομένου] προς αυτήν την κατεύθυνση,
Να γιατί επιμένουμε χρόνια τώρα ότι το Κυπριακό είναι το πρώτο, το Μέγα, εθνικό αμυντικό μας θέμα ως Ελλήνων.
Όλα τα άλλα είναι χαμένος κόπος και χρόνος και μια τέτοια δουλική ‘λύση” δεν θα μας γλιτωσει ούτε απο τον εξευτελισμό και τελικά την υποδούλωσή μας, ούτε βέβαια απο τις τραγικές αιματοχυσίες μετά απο μία τέτοια απαράδεκτη και ανήθικη -παγκοσμίως- “λύση”!http://geopolitics-gr.blogspot.com/2011/02/blog-post_5226.html
http://agora-dialogue.com/?p=17557
Η σημερινή κατάσταση στο Κυπριακό και “Το Σεμινάριο της Ρώμης”
του Δημήτρη ΑλευρομάγειρουΣε λίγες ημέρες ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας επισκέπτεται την Αθήνα γιά να έχει συζητήσεις με την Ελληνική πολιτική ηγεσία για τη σημερινή κατάσταση στο Κυπριακό, ιδία μετά την συνάντηση της Γενεύης παρουσία του Γ.Γ. του ΟΗΕ κ. Μπαν Κι Μουν, την οποία οι πάντες την σχολίασαν αρνητικά με δεδομένη την ασφυκτική πίεση που ασκεί ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός επάνω στο μικρό αλλά περήφανο σώμα της Κύπρου για να το αναγκάσει να υποχωρήσει δουλικά προς εξυπηρέτηση της τουρκικής ελίτ και μέσω αυτής της σημερινής παγκοσμιας πολυπολιτισμικής καμαρίλας.
Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό και γενικότερα στα Ελληνοτουρκικά ξαναδιάβασα το βιβλίο του Μιχάλη Ιγνατίου “Το “Σεμινάριο της Ρώμης”[Νοεμβριος 1973,..τότε που παίχτηκε η τύχη της Κύπρου] εκδόσεις Ποντίκι,1989.
Γιά όσους δεν γνωρίζουν, τον Νοέμβριο του 1973 και απο τις 19 έως τις 23 Νοεμβρίου στο Palazzo Cardelli της Ρώμης όπου στεγάζεται το Κέντρο Μεσογειακών Σπουδών [του Οργανισμού American Universities Field Staff και ιδρύθηκε το 1951[ αρχικά είχε ονομαστεί American Universities Field Service από μερικά αμερικανικά κολέγια και πανεπιστήμια όπως το Μπράουν, το Στάνφορντ, το Κάρλτον, το Οκλαχόμα, το Πίτσμπουρκ, το Τεμπλ, το Ουισκόνιν, της Αλαμπάμα, της Ιντιάνα,το Μπάτλερ και άλλα] έγινε ένα σεμινάριο, με αντικείμενο “Διερεύνηση[των προοπτικών] για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος”,τα πρακτικά και τις ηχογραφήσεις του οποίου με πολύ κόπο είδαν το φως της δημοσιότητας , στο οποίο μετείχαν οι:
- Βλάντιμιρ Βελέμπιτ, Γιουγκοσλαύοος διπλωμάτης ως Πρόεδρος,
- Ελάϊ Κεντούρι, Ιρακινός Καθηγητής διαμένων στο Λονδίνο, ως πρακτικογράφος,
- Γλαύκος Κληρίδης, Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής των Αντιπροσώπων,
- Ραουφ Ντεκτάς, εκπρόσωπος της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας,
[Οι δύο προαναφερθέντες ήταν ουσία τα τιμώμενα πρόσωπα του Συνεδρίου]
- Σάϊρους Βανς, πρώην Υφυπουργός Άμυνας των ΗΠΑ και μετέπειτα Υπουργός των Εξωτερικών με άμεση εμπλοκή , ως διαπραγματευτής στην περίπτωση Κοφίνου [1967]
- Λούσιους Μπατλ, πρώην βοηθός Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ,
- Φίλιπς Τάλπμποτ, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα,
- Μάϊκλ Στιούαρτ, πρώην πρέσβυς του Η.Β. στην Αθήνα,
- Ευάγγελος Αβέρωφ, πρώην Υπουργός της Ελλάδας,
- Δημήτρης Μπίτσιος, πρώην διπλωμάτης της Ελλάδας,
- Δύο μέλη της τουρκικής πρεσβείας στη Ρώμη στη θέση του Αϊντίν Γιαλτσίν, καθηγητού και πρώην Βουλευτού , ο οποίος τελικά δεν ήρθε λόγων γεγονότων στην Τουρκία,
- Στάνλεϋ Κυριακίδης, καθηγητής στο Κολέγιο Γουίλιαμ Πέτερσον του Νιού Τζέρσεϋ,
- Δρ Πίτερ Λοϊζος, καθηγητής του London School of Economics,
- Ρούντολφ Νότελ,της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και πρώην σύμβουλος Σχεδιασμού της Κυπριακής Δημοκρατίας,
- Οι καθηγητές Γιόν Μπ. Μακλίν και Ντένισον Ι. Ρουσίνοφ του American University Field Staff[ο τελευταίος έχει γράψει πολλά φιλοτουρκικά άρθρα και βιβλία με τη βοήθεια του Οργανισμού]
- Λιόναρντ Β. Ντουμπ, καθηγητής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Γέϊλ,
- Τζέϊμς Α. Μακχένρι τζ και δρ Αλεξάνντερ Σίλι [α.λ.σ.]
Το τί ελέχθη στο σεμινάριο δεν θα το μεταφέρω εδώ αλλά σας προτρέπω να διαβάσετε το βιβλίο, γιατί εγώ θα καταγράψω την άποψη μου και τα συμπεράσματα μου τα οποία αναγκαστικά δεν μπορούν παρά να ερμηνεύουν μόνον εμένα[υποθέτω και πολλούς άλλους αλλά αυτά είναι δικές μου υπιοθέσεις..]
Λαμβάνοντας αφορμή από μία σημαντική επισήμανση του Σάϊρους Βανς , την οποίαν στη συνέχεια και μετά την εισβολή υπενθύμισε ο Ντενκτάς στον Κληρίδη[ σελ.132 του βιβλίου"Το Κυπριακό είναι εστία αναφλέξεως μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Μπορεί μάλιστα να προκληθεί και επέμβαση της Τουρκίας, αλλά αυτή τη φορά μην ελπίζετε[απευθυνόμενος προς Κληριδη] ότι θα επέμβει η Αμερική να σταματήσει την Τουρκία”] και συνοψίζοντας όλα όσα ανφέρει το βιβλίο ειναι ηλίου φαεινότερο οτι το σεμινάριο απετέλεσε μια κατ εξοχήν προειδοποίηση -απειλή να συμβιβαστεί η Ελληνική πλευρά γιατί αλλοιώς θα επέμβει η Τουρκία..
Από πλευράς Ελλήνων έγινε προσπάθεια να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα[Κυπριακή πλευρά γιατί η Ελληνική ουσιαστικά ήταν άνευ εξουσίας άσχετα αν διεφάνη-και τελικά έγινε- ότι ο Αβέρωφ -κυρίως -ενημέρωσε την χούντα..] και φυσικά δεν έλαβε ουσιαστικά κανένα μέτρο γαι να προετοιμάσει τον Κυπριακό Λαό για την εκφρασθείσα ξεκάθαρα Αμερικανική απειλή……
Τα υπόλοιπα συμπεράσματα θα τα έχετε ,όταν διαβάσετε το βιβλίο.
Συνδυάζοντας όμως τα γεγονότα του σεμιναρίου με τη σημερινή κατάσταση του Κυπριακού θα μπω κατ ευθείαν στις προτάσεις μου για σήμερα,
1. Η Ελληνική και η Κυπριακή Κυβέρνηση και γενικά ο πολιτικός κόσμος Ελλάδας -Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει ξεκάθαρα να γνωρίζουν ότι στη σημερινή παγκόσμια κατάσταση οι μέχρι τώρα “σύμμαχοι΄’ μας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. αλλά και ο Γ.Γ. του ΟΗΕ [υπηρέτης των Αμερικανικών συμφερόντων ] ελάχιστα θα πιέσουν την Τουρκία να υποχωρήσει στις νεοοθωμανικές της βλέψεις όσο αυτές δεν την ενοχλούν [τη Δύση],
Άρα όλες οι πιέσεις θα στρέφονται [στρέφονται ήδη ...]προς την Ελληνική πλευρά… Οι πιέσεις αυτές θα εντείνονται όσο η Ελληνική πλευρά προσπαθεί να κατευνάσει με υποχωρήσεις [έχουν ήδη γίνει πολλές και απαράδεκτες]
2. Η ελληνική διπλωματική πλευρά και η Εξωτερική πολιτική πρέπει να στραφεί ακόμη πιο κοντά σε άλλες ισχυρές παγκόσμιες δυνάμεις των οποίων τα συμφέροντα ταυτίζονται με τις αντίθετες της Αμερικής [και της μαριονέττας της Τουρκίας] βλέψεις , αλλά και σε δυνάμεις εντός του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. που ταυτίζονται πιο πολύ -λόγω δικών τους συμφερόντων- με τις Ελληνικές θέσεις.
Η συνεχής επιθετικά- ειρηνική αυτή φιλοσοφία μας πρέπει να αποτελέσει τη βάση γιά ενημέρωση των Λαών του κόσμου και ιδιαίτερα των εις την Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, και , αποτελεί μεγαλύτερη ασπίδα κατά των σχεδίων του σημερινού Ιμπεριαλισμού. Η υπενθύμιση τού εκπληκτικού-αντιστασιακού ΟΧΙ του 2004 του Κυπριακού Λαού στα σχέδια του νεοταξικού σημερινού κατεστημένου ,πρέπει να είναι το δόρυ αυτής της εκστρατείας. Πολλά γεγονότα στην Λατινική Αμερική ήρθαν μετά από αυτό το ΟΧΙ ,παράδειγμα παγκόσμιας αντιστασης. Το ΟΧΙ λοιπόν να είναι σημαία μας και όχι να το φαλκιδεύουμε εμείς οι ιδιοι……
3. Η πολιτική πρόταση για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος πρέπει αμέσως να αναστραφεί και από την απαράδεκτη συνομοσπονδία και άλλες ανοησίες να στραφεί σε μια δημοκρατική λύση εκλογής των εκπροσώπων του Κυπριακού Λαού στο συνολό του [αφου βέβαια απαιτήσουμε αμέσως την άνευ ετέρας απομάκρυνση των στρατευμάτων εισβολής κατοχής και των εποίκων[παγκόσμιο ανθρωπιστικό έγκλημα ]] από τον Κυπριακό Λαό, εγκαταλείποντας την ανόητη και ανεδαφική προσπάθεια τετραγωνισμού του κύκλου αφού έχει αποδειχθεί περίτρανα τόσο στο “σεμινάριο” όσο και από τα μετέπειτα γεγονότα και τα σημερινά , ότι οι Τουρκική ελίτ επιθυμεί τον απόλυτο έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου [Νταβούτογλου και ΣΙΑ ] ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ. Επομένως οι συζητήσεις γίνονται επί ματαίω, όσα και αν δώσει η Ελληνική πλευρά.
4.Στην διπλωματική αυτή ,τεράστια ,προπάθεια να φανεί στην πράξη οτι ενισχύεται απόλυτα η αξιοπιστία της αποτρεπτικής μας αμυντικής δύναμης για να φανεί ότι δεν έχουμε και εμείς καμμιά διάθεση να παραδοθούμε αμαχητί στα κελεύσματα του σημερινού ιμπεριαλισμού και δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε παραπάνω από την υποδούλωση μας άνευ αγώνος [για να χρησιμοποιήσω και μαρξιστική φρασεολογία]
Έργο πολύ δύσκολο αλλά όχι ανέφικτο και προέχει η ενίσχυση στην πράξη του ηθικού του Ελληνικού Λαού [του Κυπριακού συμπεριλαμβανομένου] προς αυτήν την κατεύθυνση,
Να γιατί επιμένουμε χρόνια τώρα ότι το Κυπριακό είναι το πρώτο, το Μέγα, εθνικό αμυντικό μας θέμα ως Ελλήνων.
Όλα τα άλλα είναι χαμένος κόπος και χρόνος και μια τέτοια δουλική ‘λύση” δεν θα μας γλιτωσει ούτε απο τον εξευτελισμό και τελικά την υποδούλωσή μας, ούτε βέβαια απο τις τραγικές αιματοχυσίες μετά απο μία τέτοια απαράδεκτη και ανήθικη -παγκοσμίως- “λύση”!http://geopolitics-gr.blogspot.com/2011/02/blog-post_5226.html
http://agora-dialogue.com/?p=17557
http://alfeiospotamos.blogspot.com/2013/05/blog-post_23.html
http://alfeiospotamos.blogspot.com/2014/02/1974_4471.html
http://alfeiospotamos.blogspot.com/2013/07/1974.html
http://alfeiospotamos.blogspot.com/2014/04/blog-post_4114.html
ΚΥΠΡΟΣ 1974
ΑΦΙΕΡΩΜΑ -6- ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ
Το φωτογραφικό αρχείο που ακολουθεί αποτελεί μια μικρή λίστα πόλεων και χωριών της Κύπρου που σήμερα βρίσκονται υπό Τουρκική κατοχή. Οι Τούρκοι κατακτητές στην μεθοδική και οργανωμένη προσπάθειά τους να αλλάξουν την δημογραφική δομή των κατεχομένων περιοχών της Κύπρου, έχουν αλλάξει τις ονομασίες πολλών χωριών και πόλεων, έχουν μεταφέρει εποίκους από την Τουρκία και εκδιώξει τους Τουρκοκυπρίους που αποτελούσαν και αποτελούν το σύνοικο στοιχείο μαζί με τους Ελληνοκύπριους, και έχουν καταστρέψει την Ελληνική Πολιτιστική κληρονομιά των κατεχόμενων περιοχών της Κύπρου συμπεριλαμβανομένων εκκλησιών, μοναστηριών, κάστρων, αρχαίων μνημείων, και νεκροταφείων.
Το χωριό Μπογάζι στην Επαρχία Αμμοχώστου. Το χωριό Μπογάζι αποτελούσε μια από τις Ναυτικές βάσεις του Ναυτικού της Εθνικής Φρουράς, κυρίως για την επιδιόρθωση και συντήρηση των ακταιωρών και Πυραυλακάτων που διέθετε η Εθνική Φρουρά. Μετά την εκδήλωση της εισβολής και την βύθιση όλων των πυραυλακάτων που εξόρμησαν εναντίων του Τουρκικού στόλου από την βάση του λιμανιού της Κυρήνειας, οι 2 πυραυλακάτοι που μεταστάθμευαν στο Μπογάζι διατάχθηκαν να αποπλεύσουν στους χώρους απόκρυψης στον ποταμό του Λιοπετριού για προστασία
Η παραλία της Αμμοχώστου. Η Αμμόχωστος αποτελούσε τον τουριστικό, βιομηχανικό, οικονομικό, και πολιτιστικό πνεύμονα της Κύπρου αφού ήταν η πιο ανεπτυγμένη πόλη της Κύπρου μέχρι το 1974. Αποτελούσε δε, εξαιρετικό τουριστικό προορισμό με κατακάθαρες παραλίες και ανεπτυγμένες τουριστικές μονάδες. Η πόλη της Αμμοχώστου εκκενώθηκε από τους κατοίκους της λόγω του ότι τα τάγματα που την προστάτευαν διατάχθηκαν να μεταβούν στην Λευκωσία για να βοηθήσουν τις εκεί δυνάμεις που μάχονταν για να κρατήσουν το αεροδρόμιο Λευκωσίας. Η πόλη έμεινε εντελώς απροστάτευτη και έτσι εκκενώθηκε από τους πολίτες. Σήμερα είναι ακατοίκητη και πόλη φάντασμα αφού οι Τούρκοι δεν εισήλθαν σ' αυτή. Βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών.
ο Κατεχόμενο χωριό Καλογραία βρίσκεται στην επαρχία Κυρηνείας. Το χωριό κτίστηκε μετά που μια κατατρεγμένη από τους Τούρκους καλόγραια βρήκε καταφύγιο εκεί. Κοντά στην Καλογραία βρίσκεται και το περίφημο μοναστήρι του Αντιφωνητή.
Το χωριό Κάρμι βρίσκεται στην επαρχία Κυρηνείας πάνω στο βουνό Πενταδάκτυλος. Το Κάρμι έχει πουληθεί ΠΑΡΑΝΟΜΑ σπίτι προς σπίτι κυρίως σε Άγγλους και Γερμανούς Υπηκόους λίγο μετά την εισβολή. Στο Κάρμι έχει επίσης ιδρυθεί παράνομα ένα Αμερικανικό Πανεπιστήμιο και ερευνητικό κέντρο σε μια προσπάθεια των Τούρκων να νομιμοποιήσουν τα τετελεσμένα της εισβολής και κατοχής.
Το λιμανάκι της Κερύνειας. Το λιμανάκι της Κερύνειας αποτελεί ίσως το πιο γραφικό τοπίο σε ολόκληρο τον Ελληνικό χώρο με ένα μοναδικό συνδυασμό μεταξύ του βουνού Πενταδάκτυλος και της ολογάλανης Κυρηνειώτικης θάλασσας. Η Κερύνεια είναι Ελληνικότατη πόλη κτίσμα των Λακώνων και συγκεκριμένα του Πράξανδρου. Βρίσκεται υπό συνεχή Τουρκική στρατιωτική κατοχή από τον Ιούλη του 1974
Το κεφαλόβρυσο της Κυθρέας στην κατεχόμενη πόλη. Το κεφαλόβρυσο πήγαζε από τα αργιλλώδη πετρώματα του βουνού Πενταδάκτυλος και ξεδιψούσε τους κατοίκους πολλών περιοχών. Χρησιμοποιόταν επίσης στην γεωργία καθώς επίσης και στην λειτουργία πολλών νερόμυλων.
Το χωριό Λύση στη Μεσαορία, γεννέτειρα του θρυλικού Σταυραετού του Πενταδακτύλου και του Μαχαιρά Γρηγόρη Πιερή Αυξεντίου, άλλως Μάστρου, ή Ζήδρου, υπαρχηγού της θρυλικής ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωσις Κυπριακού Αγώνος) που έπεσε μαχόμενος εναντίων του Αγγλικού ζυγού στο κρησφύγετό του στον Μαχαιρά στις 3 του Μάρτη του 1957 και αφού πολέμησε γενναία εναντίων ενός τάγματος Βρεττανών αλεξιπτωτιστών επί 8 ώρες. Οι Άγγλοι αφού είδαν και απόειδαν και κατάλαβαν πως δεν μπορούσαν να τον συλλάβουν, ή να τον εξουδετερώσουν, του έριξαν βενζίνα μέσα στην σπηλιά που κρυβόταν και τον έκαψαν ζωντανό, γράφοντας όμως το όνομά του με Χρυσά γράμματα σε μια νέα ηρωική σελίδα στην ιστορία του γένους μας
ΠΗΓΗ :http://www.agrino.org/greeklibrary/projects/cyprus1974/turkish_invasion.htm
Το χωριό Μπογάζι στην Επαρχία Αμμοχώστου. Το χωριό Μπογάζι αποτελούσε μια από τις Ναυτικές βάσεις του Ναυτικού της Εθνικής Φρουράς, κυρίως για την επιδιόρθωση και συντήρηση των ακταιωρών και Πυραυλακάτων που διέθετε η Εθνική Φρουρά. Μετά την εκδήλωση της εισβολής και την βύθιση όλων των πυραυλακάτων που εξόρμησαν εναντίων του Τουρκικού στόλου από την βάση του λιμανιού της Κυρήνειας, οι 2 πυραυλακάτοι που μεταστάθμευαν στο Μπογάζι διατάχθηκαν να αποπλεύσουν στους χώρους απόκρυψης στον ποταμό του Λιοπετριού για προστασία
Η παραλία της Αμμοχώστου. Η Αμμόχωστος αποτελούσε τον τουριστικό, βιομηχανικό, οικονομικό, και πολιτιστικό πνεύμονα της Κύπρου αφού ήταν η πιο ανεπτυγμένη πόλη της Κύπρου μέχρι το 1974. Αποτελούσε δε, εξαιρετικό τουριστικό προορισμό με κατακάθαρες παραλίες και ανεπτυγμένες τουριστικές μονάδες. Η πόλη της Αμμοχώστου εκκενώθηκε από τους κατοίκους της λόγω του ότι τα τάγματα που την προστάτευαν διατάχθηκαν να μεταβούν στην Λευκωσία για να βοηθήσουν τις εκεί δυνάμεις που μάχονταν για να κρατήσουν το αεροδρόμιο Λευκωσίας. Η πόλη έμεινε εντελώς απροστάτευτη και έτσι εκκενώθηκε από τους πολίτες. Σήμερα είναι ακατοίκητη και πόλη φάντασμα αφού οι Τούρκοι δεν εισήλθαν σ' αυτή. Βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών.
ο Κατεχόμενο χωριό Καλογραία βρίσκεται στην επαρχία Κυρηνείας. Το χωριό κτίστηκε μετά που μια κατατρεγμένη από τους Τούρκους καλόγραια βρήκε καταφύγιο εκεί. Κοντά στην Καλογραία βρίσκεται και το περίφημο μοναστήρι του Αντιφωνητή.
Το χωριό Κάρμι βρίσκεται στην επαρχία Κυρηνείας πάνω στο βουνό Πενταδάκτυλος. Το Κάρμι έχει πουληθεί ΠΑΡΑΝΟΜΑ σπίτι προς σπίτι κυρίως σε Άγγλους και Γερμανούς Υπηκόους λίγο μετά την εισβολή. Στο Κάρμι έχει επίσης ιδρυθεί παράνομα ένα Αμερικανικό Πανεπιστήμιο και ερευνητικό κέντρο σε μια προσπάθεια των Τούρκων να νομιμοποιήσουν τα τετελεσμένα της εισβολής και κατοχής.
Το λιμανάκι της Κερύνειας. Το λιμανάκι της Κερύνειας αποτελεί ίσως το πιο γραφικό τοπίο σε ολόκληρο τον Ελληνικό χώρο με ένα μοναδικό συνδυασμό μεταξύ του βουνού Πενταδάκτυλος και της ολογάλανης Κυρηνειώτικης θάλασσας. Η Κερύνεια είναι Ελληνικότατη πόλη κτίσμα των Λακώνων και συγκεκριμένα του Πράξανδρου. Βρίσκεται υπό συνεχή Τουρκική στρατιωτική κατοχή από τον Ιούλη του 1974
Το κεφαλόβρυσο της Κυθρέας στην κατεχόμενη πόλη. Το κεφαλόβρυσο πήγαζε από τα αργιλλώδη πετρώματα του βουνού Πενταδάκτυλος και ξεδιψούσε τους κατοίκους πολλών περιοχών. Χρησιμοποιόταν επίσης στην γεωργία καθώς επίσης και στην λειτουργία πολλών νερόμυλων.
Το χωριό Λύση στη Μεσαορία, γεννέτειρα του θρυλικού Σταυραετού του Πενταδακτύλου και του Μαχαιρά Γρηγόρη Πιερή Αυξεντίου, άλλως Μάστρου, ή Ζήδρου, υπαρχηγού της θρυλικής ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωσις Κυπριακού Αγώνος) που έπεσε μαχόμενος εναντίων του Αγγλικού ζυγού στο κρησφύγετό του στον Μαχαιρά στις 3 του Μάρτη του 1957 και αφού πολέμησε γενναία εναντίων ενός τάγματος Βρεττανών αλεξιπτωτιστών επί 8 ώρες. Οι Άγγλοι αφού είδαν και απόειδαν και κατάλαβαν πως δεν μπορούσαν να τον συλλάβουν, ή να τον εξουδετερώσουν, του έριξαν βενζίνα μέσα στην σπηλιά που κρυβόταν και τον έκαψαν ζωντανό, γράφοντας όμως το όνομά του με Χρυσά γράμματα σε μια νέα ηρωική σελίδα στην ιστορία του γένους μας
Το χωριό Όρκα της επαρχίας Κυρηνείας βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Πενταδάκτυλος κοντά στα χωριά Βασίλεια, και Λιβερά. Χωριό γραφικό και φιλήσυχο, με τοίχους ασπρισμένους και Ελληνική ψυχή.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ την Κύπρο και αγωνίζομαι για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου