10 Μαρτίου 2015

ΝΗΣΟΣ ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ. ΕΝΑΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΕΝΑΚΗ ΤΟ 1945 ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ…


[ Ο Πάτροκλος ή Γαϊδουρονήσι, στα αρχαία χρόνια Πατρόκλου Χάραξ ή Κόπρος είναι νησί στο Σαρωνικό κόλπο, στο δρόμο για το Σούνιο, μεταξύ των οικισμών Θυμάρι και Λεγραινά (μετά την Παλαιά Φώκαια). Βρίσκεται κοντά στην ακτή, σε απόσταση 850 μέτρων. Η έκτασή του είναι 2800 στρέμματα. Απέχει 3 χλμ από το Σούνιο και 65 χλμ από την Αθήνα. Οι μεγαλύτερες διαστάσεις του είναι 2,5 χλμ και 1,5 χλμ. Έχει ύψος 240 μέτρα. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Λαυρεωτικής.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%82_%28%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B4%CE%B1%29#mediaviewer/File:Cape_Sounion_AC.JPG
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%82_%28%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B4%CE%B1%29#mediaviewer/File:Cape_Sounion_AC.JPG
Ονομάστηκε Πάτροκλος, από τον ναύαρχο του στόλου του Αιγυπτίου βασιλιά Πτολεμαίου. Όταν ο Πτολεμαίος κατά το Χρεμωνίδειο πόλεμο (262-266 μ.Χ.) έστειλε το στόλο του για να συνδράμει τους Αθηναίους ενάντια στις επιδρομές του Αντιγόνου, ο Πάτροκλος είχε φτιάξει στο νησί αυτό το στρατόπεδό του.
Η ονομασία Πατρόκλου Χάραξ σημαίνει στρατόπεδο του Πατρόκλου.
Η νησίδα Πάτροκλος σήμερα ανήκει στην οικογένεια Γιατράκου.] … !!!!!!!!!!!!!!!
……………………………………………………………………….
ΝΗΣΙ ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ19 Δεκεμβρίου 2008 ΑΡΠΑΚΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ… «ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ» !!! ΜΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ !!!
Ελευθεροτυπία με ημερομηνία 12/06/2005
Ερευνα: Ν. ΛΕΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, Μ. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
Ο «Πάτροκλος» του Νταβίντ Απελ, το σχέδιο αξιοποίησης της βραχονησίδας στο Σούνιο, θα ήταν η μεγαλύτερη τουριστική επένδυση στη Μεσόγειο. Ομως, γρήγορα το όραμα του ισραηλινού μεγαλοεπιχειρηματία μετατράπηκε σε μέγα πολιτικό σκάνδαλο στο Ισραήλ. Η μία πλευρά του σκανδάλου (η γνωστή) αφορούσε τη δωροδοκία των ισραηλινών πολιτικών, μεταξύ των οποίων και ο Αριέλ Σαρόν.Η άλλη (η άγνωστη) τον «επηρεασμό» ελλήνων πολιτικών.
*Ο Νταβίντ (ή χαϊδευτικά «Ντούντι») Απελ απέκτησε χρήμα και εξουσία τη δεκαετία του, 90, συνδεόμενος με τοσυντηρητικό κόμμα Λικούντ. Το 1998 έβαλε μπρος το σχέδιο Πάτροκλος, ένα σχέδιο φαραωνικό: Είχε προϋπολογισμό 16 δισ. δολάρια (!) και υπολόγιζε χωρητικότητα 100.000 (!) κλινών. Περιελάμβανε ξενοδοχεία, καζίνο με το όνομα «Μίδας», μυθολογικά πάρκα και δύο υποθαλάσσιες σήραγγες που θα ένωναν το νησί με την ξηρά.
Το νησί ανήκει στον δικηγόρο Πέτρο Γιατράκο (απλή συνωνυμία με τον πρώην δήμαρχο της Αθήνας Νίκο Γιατράκο). Ο κ. Γιατράκος, συναντήθηκε με τον Ντ. Απελ γύρω στις 15 φορές στο διάστημα 1997-1998 για να διαπραγματευτεί την πώληση της βραχονησίδας.
*Ομως, το όραμα του Ντ. Απελ γρήγορα σκόνταψε πάνω στα «πατρόκλεια τείχη», που σώζονται στο νησί.
Το Μάρτιο 1999, ο ισραηλινός αρχαιολόγος Μεΐρ Μπεν-Ντοβ βολιδοσκόπησε για λογαριασμό του Απελ την αρχαιολόγο Ιφιγένεια Δεκουλάκου, η οποία όμως, όπως μας είπε, του ξεκαθάρισε ότι ο Πάτροκλος είναι «κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος» και ότι το πρότζεκτ δεν θα μπορούσε να προχωρήσει.
*Ετσι, ο ισραηλινός επενδυτής αναγκάστηκε να στραφεί σε άλλες μεθόδους για να επηρεάσει τους έλληνες πολιτικούς: Σύμφωνα με τη δίωξη εναντίον του, πρώτον δωροδόκησε ισραηλινούς πολιτικούς ( τον Αριέλ Σαρόν, τότε υπουργό Εξωτερικών, και το γιο του Γκιλάντ, και τον τότε δήμαρχο Ιερουσαλήμ Εχούντ Ολμερτ ) ώστε εκείνοι να πιέσουν την ελληνική πλευρά. Δεύτερον, χρησιμοποίησε τις υψηλές διασυνδέσεις του συνεταίρου του στην Ελλάδα Νόρμαν Σκόλνικ.
*Η δίωξη της ισραηλινής δικαιοσύνης εναντίον του Απελ αναφέρει: «Ο Απελ ήρθε σε επαφή με τον Σκόλνικ λόγω των πολυάριθμων επαφών του. Ο Σκόλνικ επιχείρησε να προωθήσει την επιχείρηση μέσω ανθρώπων-κλειδιά στην ελληνική κυβέρνηση». Ο Σκόλνικ ήταν ο άνθρωπος του Απελ στην Ελλάδα από το Δεκέμβριο του 1998. Πλούσιος επιχειρηματίας ( και έμπορος όπλων, σύμφωνα με την εφημερίδα «Haaretz» ), με ελληνικό και αυστραλιανό διαβατήριο, χαρακτηρίζεται «μυστηριώδης» ακόμα κι από αυτούς που τον γνωρίζουν.
*Αρχικά, τα πράγματα πήγαιναν καλά. Σύμφωνα με την αστυνομική ανάκριση, ο Αριέλ Σαρόν θα πει σε συνομιλία του με τον Απελ: «Το νησί είναι στα χέρια μας!» Τελικά το σχέδιο ματαιώθηκε, όχι όμως επειδή σκόνταψε στα αρχαιολογικά. Αιτία ήταν, σύμφωνα με τον Πέτρο Γιατράκο, το ότι πέθανε ο πατέρας του και έτσι κόλλησαν οι διαπραγματεύσεις. Αντιθέτως, σύμφωνα, με τους Ισραηλινούς, το ότι ο πατέρας Γιατράκος πριν αρρωστήσει έθεσε αλόγιστες απαιτήσεις. Ρόλο έπαιξε και το γεγονός ότι η ισραηλινή αστυνομία άρχισε να ερευνά τις σχέσεις Απελ με Ισρσηλινούς και Ελληνες αξιωματούχους.
*Αρχές 2003, η εφημερίδα «Γεντιότ Αχρονότ» έφερε την υπόθεση στο φως. Ακολούθησε «κυνηγητό» από αστυνομικούς και δικαστές κατά της οικογένειας Σαρόν, από το οποίο διασώθηκε ο πατέρας Αριέλ, αλλά όχι ο γιος Γκιλάντ κατά του οποίου εκκρεμεί δίωξη. Οσο για τον «Ντούντι» Απελ διώκεται για δωροδοκία αλλά δύσκολα θα πάει φυλακή.
Εχει άλλωστε προσλάβει έναν από τους πιο διάσημους δικηγόρους στον κόσμο, τον Αμερικανοεβραίο Αλαν Ντέρσοβιτζ.
Ερχονται νέοι επενδυτές με 2,5 δισ. ευρώ!
Η βραχονησίδα του Σουνίου κηρύχθηκε «αρχαιολογικός χώρος» το 1983, και αργότερα «προστατευόμενη περιοχή, Natura 2000». Είναι μέρος του «Εθνικού Δρυμού Σουνίου».
Ανήκει στη Λαυρεωτική, η οποία από το 1998 κηρύχθηκε «τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους». Από τότε τίποτα δεν έχει αλλάξει στη νομοθεσία. Και όμως, στον Πάτροκλο, για δεύτερη φορά σε 6 χρόνια, ετοιμάζεται μία από τις μεγαλύτερες τουριστικές επενδύσεις.
*Το νέο σχέδιο («εξωραϊστική επένδυση» κατά τον ιδιοκτήτη του νησιού Πέτρο Γιατράκο) έχει αυτή τη φορά προϋπολογισμό 2,5 δισ. ευρώ και περιλαμβάνει: κατασκευή ξενοδοχείων, σπα, μεγάλου συνεδριακού κέντρου, αρχαίου (!) θεάτρου 16 χιλιάδων θεατών, γκολφ και θεματικού πάρκου. Για την πρόσβαση θα κατασκευαστούν δύο λιμενοβραχίονες, στο νησί και στη στεριά, μήκους 500 μέτρων, και ένα υποθαλάσσιο (!) τούνελ για τα αυτοκίνητα.
Μακέτα των σχεδίων για τον Πάτροκλο.
Ο Π. Γιατράκος αισιοδοξεί ότι θα ξεπεραστούν τα όποια εμπόδια, αρχαιολογικά, δασικά, περιβαλλοντικά. «Το υπουργείο Τουρισμού έχει δείξει τρομακτικό ενδιαφέρον για την επένδυση και ιδίως για το θεματικό πάρκο. Εχουμε την ευμενή συγκυρία ότι ο σημερινός υπουργός Τουρισμού είχε πειστεί από το 1999 (όταν ήθελαν να επενδύσουν οι Ισραηλινοί) για το αβανταδόρικο της τοποθεσίας».
*Το νησάκι Πάτροκλος ή αλλιώς Γαϊδουρονήσι, μόλις 65 χιλιόμετρα από την Αθήνα, βρίσκεται πολύ κοντά στο Σούνιο. Σύμφωνα με το ΦΕΚ 290 Β’/83, που κηρύσσει το νησί αρχαιολογικό χώρο, «σε αυτό σώζονται λείψανα οχύρωσης από δύο τείχη που κλείνουν όλη την έκταση στα ανατολικά μέχρι τη θάλασσα».
Ο κ. Γιατράκος αντιτείνει ότι «στο νησί δεν υπάρχει ίχνος αρχαιοτήτων». Ομως, σύμφωνα με την αρχαιολόγο Ολγα Καβακογιάννη, «υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία με τα φωτογραφημένα ευρήμτα στον Πάτροκλο».
*Παράλληλα, σύμφωνα με τη Χριστιάνα Φράγκου, νομαρχιακή σύμβουλο Ανατολικής Αττικής, «η περιοχή έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Natura 2000 ( κωδικός 3.000.005 ). Ομως στη χώρα μας δυστυχώς οι περιοχές Natura δεν είναι δεσμευτικές όταν υπάρχουν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στη μέση…».
Το παραθυράκι απόδρασης από τις νομοθετικές δεσμεύσεις λέγεται «περιβαλλοντική μελέτη». Εξηγεί ο ο υπεύθυνος του ΥΠΕΧΩΔΕ για την περιοχή του Σουνίου, Μιχ. Παπαδάκης: «Για να χτιστεί οτιδήποτε στα 4 χιλιάδες στρέμματα του νησιού -από μαντρί μέχρι ξενοδοχείο-, πρέπει να προηγηθούν μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων».
Συμπτωματικά, μια τέτοια μελέτη έχει ήδη ανατεθεί από το δήμο Λαυρεωτικής στην ιδιωτική εταιρεία ΕΠΕΜ, σύμφωνα με τον Μ. Παπαδάκη: «Η μελέτη αναμένεται να περάσει προς έγκριση μετά το καλοκαίρι». Το αξιοπερίεργο είναι ότι ο Δήμος Λαυρεωτικής πήρε αυτή την πρωτοβουλία παρ” ότι το νησί υπάγεται διοικητικά στο… Δήμο Κερατέας, όπως μας είπε ο δήμαρχος Κων. Λεβαντής.
*Για την ώρα, ο Πέτρος Γιατράκος λέει πως «υπέγραψε προσύμφωνο με τρεις μεγάλες εταιρείες για την επένδυση ποσού 2,5 δισ. ευρώ» ( αναφέρθηκαν οι αμερικανικές εταιρείες κεφαλαίων Global Ocean και Kennedy Fund, αγνώστων λοιπών στοιχείων ). Και επισημαίνει ότι με την επένδυση θα δημιουργηθούν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.
Οι επαφές του Απελ με τον Αβραμόπουλο
Για την προώθηση του μεγαλοεπήβολου σχεδίου στη νήσο Πάτροκλος οι ισραηλινές αρχές ( αστυνομία, δικαιοσύνη ) σχημάτισαν έναν ογκώδη φάκελο. Συχνές αναφορές γίνονται σε ενδεχόμενη εμπλοκή του Δημ. Αβραμόπουλου, τέως δημάρχου Αθηναίων και νυν υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης. Κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε ούτε τεκμηριώθηκε δικαστικά, παρ” ότι δημιουργεί ερωτήματα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, με πυξίδα το επίσημο ισραηλινό έγγραφο: τη «Δίωξη του κράτους του Ισραήλ κατά Νταβίντ Απελ για δωροδοκία».
Η ανάμειξη του Δ. Αβραμόπουλου στην υπόθεση ξεκινά στα μέσα του 1999. Είναι η εποχή που το σχέδιο Απελ συναντά τα πρώτα προβλήματα με την ελληνική νομοθεσία. Λέει σχετικά η δίωξη κατά Απελ: «Ο κατηγορούμενος υπ. αριθμ. 1 ( Απελ ) θεώρησε ότι στενότεροι δεσμοί με Ελληνες σε δημόσια αξιώματα θα τον βοηθούσαν να επιτύχει τον σκοπό του». Και παρακάτω: «Στα μέσα 1999, ο Σκόλνικ είπε στον Απελ πως οΔημήτρης Αβραμόπουλος, τότε δήμαρχος Αθηναίων, είναι πρόσωπο-κλειδί στην ελληνική πολιτική και πως πιθανώς θα ηγείτο της χώρας στο μέλλον. Εν συνεχεία, ο Απελ προσπάθησε να ρυθμίσει την πρόσκληση του δημάρχου της Αθήνας στο Ισραήλ, να του παρουσιάσει το πρότζεκτ και να επιχειρήσει να κερδίσει την υποστήριξή του και τη συνηγορία του».
Το δείπνο στο Ισραήλ
Πράγματι, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος προσκλήθηκε στην Ιερουσαλήμ από τον δήμαρχο Εχούντ Ολμερτ ( κατόπιν αιτήματος Απελ )Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε από τις 25 ώς τις 29 Ιουλίου 1999. Στις 27 οργανώθηκε ( με έξοδα του Απελ ) γιορτή στο ξενοδοχείο «King David». Στις 28 ο ισραηλινός επενδυτής οργάνωσε δείπνο στο σπίτι του προς τιμήν του δημάρχου Αθήνας. Στο δείπνο, όπου ήταν επίσης παρόντες ο Αριέλ Σαρόν και ο γιος του Γκιλάντ, συζητήθηκε το σχέδιο του Πάτροκλου.
Κέρδισε τότε ο Απελ τη «συνηγορία» Αβραμόπουλου; Σύμφωνα με τον ιδοκτήτη του νησιού Πέτρο Γιατράκο,«ο Αβραμόπουλος ήταν από την αρχή θετικά διακείμενος για το ενδεχόμενο της επένδυσης».
Το περιστατικό πάντως της πρόσκλησης και φιλοξενίας Αβραμόπουλου κόστισε στον δήμαρχο Ολμερτ την κατηγορία ότι χρηματίστηκε από τον Απελ. Τελικά, ο Ολμερτ δεν διώχθηκε λόγω αμφιβολιών.
Ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του νησιού Γιατράκος, σε συνέντευξή στη δημοσιογράφο Ελένα Σμιθ της εφημερίδας «Γκάρντιαν», δήλωσε πως «είχε σοβαρές υποψίες πως ο Απελ είχε διασυνδέσεις με επιρροή στην πολιτική ελίτ της Αθήνας». Στο ίδιο δημοσίευμα, η Σμιθ έγραψε: «Λέγεται πως ο Αβραμόπουλος υποσχέθηκε να βοηθήσει».
Είναι άγνωστο αν και σε ποιο βαθμό ο Δ. Αβραμόπουλος βοήθησε. Σύμφωνα με τον Π. Γιατράκο, μετά την επίσκεψη στην Ιερουσαλήμ «σε ημερίδα του Δήμου Αθηναίων σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας τοποθετήθηκε υπέρ της προώθησης του πρότζεκτ».
Η εταιρεία «Σελήνη»
Ενα μήνα μετά την επίσκεψη Αβραμόπουλου στην Ιερουσαλήμ, στην εταιρεία «Σελήνη Α.Ε.» εμφανίζεται ως μέλος του δ.σ. ο Φώτης Παπαθανασίου. Η «Σελήνη» είναι η εταιρεία που έφτιαξε ο Απελ στην Ελλάδα το 1999 για να προωθήσει το πρότζεκτ. Και ο Φ. Παπαθανασίου ήταν το «άλτερ έγκο» του Δ. Αβραμόπουλου. Την επίμαχη περίοδο ( φθινόπωρο 1999 ) ήταν αντιδήμαρχος Αθηναίων και πρόεδρος τηςδημοτικής επιχείρησης «Τεχνόπολις»Οταν ο Δ. Αβραμόπουλος έφτιαξε το ΚΕΠ, ο Παπαθανασίου έγινε μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του.
Η πλήρης επωνυμία της εταιρείας στην οποία μετείχε ο Φ. Παπαθανασίου είναι «Σελήνη Τουριστική Κτηματική Ξενοδοχειακή Α.Ε.» Ομως, σύμφωνα με την ισραηλινή δικογραφία, η «Σελήνη» χρησίμευσε και σε κάτι άλλο:
«Ο κατηγορούμενος υπ. αριθμ. 1 ( Απελ ) μετέφερε μέσω της ελληνικής εταιρείας Σελήνη Α.Ε., η οποία συστήθηκε ειδικά για το πρότζεκτ, στον λογαριασμό της εταιρείας Sycamore Ranch Ltd, η οποία ανήκει στους γιους του Αριέλ Σαρόν, τα ακόλουθα ποσά» ( ακολουθούν τα ποσά ).
Οι πληρωμές αυτές ήταν μέρος από τη συμφωνία μεταξύ του Απελ και του Γκιλάντ Σαρόν. Η συμφωνία προέβλεπε ότι ο Γκιλάντ θα έπαιρνε 3 εκατ. δολάρια αν γινόταν το πρότζεκτ του Πάτροκλου. Σε αντάλλαγμα θα χρησιμοποιούσε τις γνωριμίες του για να επηρεάσει έλληνες πολιτικούς. Εισέπραξε αρχικά 550.000 δολάρια και μηνιαίο μισθό από τον Απελ.
Στο δ.σ. της «Σελήνης» πρόεδρος της εταιρείας εμφανίζεται ο Νόρμαν Σκόλνικ, ο συνέταιρος του Απελ στην Αθήνα. Η σχέση Σκόλνικ – Αβραμόπουλου απασχόλησε την ανάκριση της αστυνομίας του Ισραήλ.Επικοινωνήσαμεμε τον Μόσε Λεβίν, διοικητή του τομέα διεθνούς εγκλήματος, που διηύθυνε την ανάκριση με τον κωδικό τίτλο «Σάπιο Μήλο» και μας είπε: «Ο Σκόλνικ είχε προσωπικές σχέσεις με τον δήμαρχο της Αθήνας. Στην ανάκριση προσπάθησε να βοηθήσει τον συνέταιρό του Απελ και δεν παραδέχτηκε ότι ο Απελ δωροδόκησε κανέναν. Ομως μέσα από την ανάκριση έγινε σαφές πως υπάρχει διαφθορά σε πολλά πρόσωπα της ελληνικής πολιτικής. Ο ίδιος ο Σκόλνικ, ο οποίος πωλούσε όπλα στην Ελλάδα, είπε ότι στη χώρα σας όταν δίνεις χρήματα μπορείς να πετύχεις τα πάντα. Υποστήριζε πως το πρότζεκτ του νησιού θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σε μία μέρα».
Δίχτυα και στο ΠΑΣΟΚ
Ομως ο Δημήτρης Αβραμόπουλος δεν είναι ο μόνος έλληνας πολιτικός που αναμείχθηκε στην υπόθεση. Η πλευρά Απελ επιχείρησε να ρίξει τα δίχτυα της και στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Τέλη 1998, ο Απελ πιέζει τον Αριέλ Σαρόν να χρησιμοποιήσει την επίσημη επίσκεψη επταμελούς αντιπροσωπείας του ΠΑΣΟΚ για να «προμοτάρει» τον Πάτροκλο. Στην επίσκεψη τον Ιανουάριο 1999 έπειτα από πρόσκληση της ισραηλινής κυβέρνησης μετέχουν ως επικεφαλής ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννος Κρανιδιώτης και 6 στελέχη του ΠΑΣΟΚ: οι Τσουκάτος, Νεονάκης, Τσούρας, Παπαγεωργίου, Κουτσούκος και Καρύδης. Ο Απελ ανέλαβε το κόστος της επίσκεψης ( προφανώς εν αγνοία των στελεχών του ΠΑΣΟΚ ), ενώ έφερε από την Αθήνα και τον Σκόλνικ.
…………………………….
Εδώ και χρόνια όλοι γνωρίζουν ότι το νησί «Πάτροκλος», μερικά χιλιόμετρα μακριά από το Σούνιο, που η απόπειρα πώλησής του, το 1999, είχε συνδεθεί με το σκάνδαλο Σαρόν, ανήκει στην οικογένεια Γιατράκου.
Κι όμως: «Οι τίτλοι ιδιοκτησίας είναι σαθροί», λέει ο δικηγόρος μεγάλης νομικής εταιρείας της Αθήνας, ο οποίος είναι ουσιαστικά ο μόνος που έχει ελέγξει στο παρελθόν το ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Ο ισραηλινός επιχειρηματίας Νταβίντ Απελ, που διαπραγματευόταν, τότε, με τον κ. Γιατράκο την αγορά του Πάτροκλου, είχε αναθέσει στο ελληνικό γραφείο, μέσω ελβετικής νομικής φίρμας, να ελεγχθούν οι τίτλοι ιδιοκτησίας, προφανώς για να είναι σίγουρος πριν προχωρήσει στην επένδυση.
**«Ο έλεγχος ήταν εξαρχής προβληματικός», λέει ο έλληνας δικηγόρος, «γιατί σήμερα δεν ήταν σαφές σε ποια περιοχή ανήκει το νησί, δηλαδή στην Κερατέα ή στη Λαυρεωτική. Όταν καταφέραμε, τελικά, να ελέγξουμε τους τίτλους, διαπιστώσαμε ότι δεν ήταν καθαροί.»
Ενδιαφέρον θα είχε, όπως παρακινεί, να ελέγξει κανείς αν ανήκει στο ελληνικό Δημόσιο: «Κάποιοι επιτήδειοι», συνεχίζει, «έβαλαν στο χέρι το νησί το οποίο τελικά κατέληξε μέσω ενός πρόχειρου «προσύμφωνου» στην οικογένεια Γιατράκου. Οι συνθήκες, δηλαδή, κάτω από τις οποίες ο Πάτροκλος περιήλθε στα χέρια του Γιατράκου είναι εξαιρετικά συγκεχυμένες. Κατά τη γνώμη μου, στην υπόθεση θα μπορούσε να επέμβει κάλλιστα το ελληνικό Δημόσιο».
 
Το ναυάγιο της πώλησης
Ο Έλληνας δικηγόρος δεν δέχτηκε, τελικά, να βάλει την υπογραφή του και μάλιστα συμβούλευσε τους Ισραηλινούς να μην καταβάλουν την προκαταβολή γιατί «τα πράγματα δεν ήταν κατά πολύ καθαρά.»
Όσοι παρευρέθηκαν στις διαπραγματεύσεις εκείνες θυμούνται πως ο πατέρας Γιατράκος είχε γίνει έξαλλος με τον Αθηναίο δικηγόρο, θεωρώντας πως αυτός είναι υπεύθυνος για το ναυάγιο της αγοραπωλησίας. Πιθανώς από τη μεριά του δεν είχε άδικο γιατί, κατά την επικρατέστερη εκδοχή, αυτός ήταν ένας από τους λόγους που τελικά χάλασε το πρότζεκτ πώλησης του νησιού.
*Ο Γεώργιος Βούλγαρης, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας «Σελήνη», η οποία είχε συσταθεί για την προώθηση του σχεδίου, εξηγεί: «Αναθέσαμε σε διάφορα δικηγορικά γραφεία της Αθήνας και του εξωτερικού να ελέγξουν του τίτλους. Η ιδιοκτησία Γιατράκου δεν ήταν καθαρή και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που δεν προχώρησε η πώληση.
»Αν ο Πάτροκλος ανήκε πραγματικά στο Γιατράκο η δουλειά θα είχε τελειώσει τότε».
*Εδώ και χρόνια τα αδέλφια Πέτρος, Καίσαρας και Πάτροκλος Γιατράκος (πήρε το όνομά του από το νησί), που ήταν κτηματίες -όπως δηλώνουν στο Υποθηκοφυλακείο- παρουσιάζονται, μαζί με τον πατέρα τους, που σήμερα δε ζει πια, ως ιδιοκτήτες του νησιού Πάτροκλος: «Η οικογένειά μας βρέθηκε εκεί στη δεκαετία του ’60», λέει ο Πέτρος Γιατράκος, «όταν το αγοράσαμε από την οικογένεια Εμμανουήλ Μπενάκη».
**Ο αδελφός του, Καίσαρας, υποστηρίζει ότι «το 1946 περιήλθε στην κατοχή της οικογένειας το σύνολο της έκτασης έναντι 13 εκατ. δρχ. Ο παππούς μας έτρεφε ζώα στο νησί από τις αρχές του αιώνα».
- Ψάχνοντας στο υποθηκοφυλακείο Κερατέας για την ιδιοκτησία του νησιού καταφέραμε να φθάσουμε μέχρι το 1945. Φαίνεται, όμως, ότι η αρχή του μίτου βρίσκεται πολύ πιο πίσω.
- Η έρευνα αποδεικνύει ότι οι ιδιοκτήτες ήταν περισσότεροι από έναν. Στα χέρια της οικογένειας Μπενάκη μέρος του Πάτροκλου έρχεται το 1945, όταν το αγοράζει από κάποιον Αδαμάντιο Γιαγλόπουλο.
Το 1962 η κόρη Μπενάκη (Αικατερίνη Τσίγκα) πουλάει το τμήμα του νησιού, που κληρονόμησε από τον πατέρα της, στην οικογένεια Γιατράκου.
Αγορές μέχρι το 1985
- Από τότε, όμως, ο Γιατράκος συνεχίζει να αγοράζει κομμάτια για να συμπληρώσει το παζλ: το 1975 από τονΠαύλο Μιχαλέλη και 10 χρόνια αργότερα από έναν Αδαμάντιο Ελευθερόπουλο, επιχειρηματία του Πειραιά.
**Σύμφωνα με το νομαρχιακό σύμβουλο Ανατολικής Αττικής, Στ. Ιατρού, «είναι εξαιρετικά ασαφής ο τρόπος που απέκτησε την ιδιοκτησία η οικογένεια Γιατράκου, ενώ δεν είναι ξεκαθαρισμένο αν ελέγχει το σύνολο του νησιού και αν υπάρχει μερίδιο στο Δημόσιο. Ο μόνος τρόπος να ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς είναι να κάνει έλεγχο τίτλων το ελληνικό Δημόσιο». 
 
ΕΡΕΥΝΑ: ΜΑΡΙΝΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ, Ν. ΛΕΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου